lauravanderwolf.reismee.nl

3,5 maand weg

Hallo daar,

Ten eerste wat gaat de tijd toch snel..3,5 maand weg alweer. Het gaat hier nog steeds goed. Ik heb het nog steeds onwijs naar m'n zin in m'n gastgezin, ze zijn echt fantastisch en het voelt echt als een thuis. Ik heb nu al het gevoel dat als ik in juni naar huis ga ik een ander thuis moet achterlaten. Gelukkig heb ik nog ruim 6,5 maand om er hier van te genieten.

Laatste maand is er weer veel gebeurd. Ik zal bij het begin beginnen. 31 oktober was het Halloween. Mijn eerste! Op school liepen er al superveel mensen verkleed rond. Ik had maar besloten om dat niet te doen. Na school ben ik naar huis gegaan wat spulletjes gepakt en me klaargemaakt en toen kwam Haley me ophalen toen zijn we naar het huis van Hannah gegaan waar Samantha ook al was. Toen lekker met z'n 4en pizza gegeten en toen opgetut. We hadden besloten om als Ninja's te gaan. dus helemaal in het zwart en dan wat zwarte make up. Helaas ging het niet helemaal goed dus uiteindelijk was het meer een combinatie van Ninja met een Boef maargoed. Toen uiteindelijk allemaal kussenslopen gepakt( daar ging het snoep in) en toen in de auto gestapt om naar de beste buurt te gaan. Onderweg hadden we nog onze vriend Nick opgehaald en toen was het naar de deuren lopen. Veel mensen vroegen wel of we niet te oud waren maar hé voor Trick or treat ben je nooit te oud. Je loopt dus naar een deur roept Trick or Treat en mensen geven je een handje snoep. Aan het eind van de auto hadden we 3 kwart kussensloop vol.

Voor de rest is er niet heel veel bijzonders gebeurd. Heb elk weekend wel met de meiden beetje rondgehangen zelfs nog een sleepover gehad in mijn huis. Hele nacht Dance central gespeelt, ijs gegeten en films gekeken. Voor de rest nog een heerlijk diner en avondje in Seattle gehad. Ik begin elke keer meer verliefd te worden op die stad.

We hebben afgelopen weken ook 2 assembly's gehad. 1 voor veteransday en dat gebeurd dan ook heel officieel. We zaten met ongeveer 600 mensen in the common (soort aula waar we altijd lunch hebben) en toen werd het volkslied gebracht en kwamen 6 mensen binnen van de military elk met een vlag van hun afdeling en natuurlijk de amerikaanse vlag en naja hele plechtige ceremonie daarover. Maar die Amerikanen nemen dat wel heel serieus. Het Volk en de nation is echt alles voor ze. de 2e Assembly ging over pesten via het internet en daar kwam het beetje op neer dat elk persoon op internet slechte bedoelingen heeft. Ik vond het beetje overdreven allemaal maargoed zo zijn Amerikanen ook wel, echt overdreven beschermend tegenover hun kinderen.

afgelopen zaterdag ben ik met Hannah en Samantha naar de voedselbank in Sumner geweest om te helpen. Uiteindelijk hebben we zo'n 230 families een thanksgiving maaltijd gegeven. Ikzelf moest broodjes uitdelen aan die mensen en sommige mensen proberen echt veel meer te krijgen dan toegestaan is en het is dan ook echt heel moeilijk om tegen die mensen te zeggen :'Sorry u mag niet zoveel nemen omdat er nog meer families zijn.' terwijl je weet dat ze allemaal niet veel hebben.

Op school zit er nu ook wel een jongen achter me aan. Het is eigenlijk wel echt een giller, die arme jongen is 15 en had een briefje op me tafel tijdens m'n spaanse les achtergelaten met : Eras muy caliente. Wat betekend dat hij me een heel mooi meisje vind. Ik voelde me uiteraard erg gevleid maar ik hoef er verder niks mee maar heb er wel erg hard om gelachen.

Verder ben ik ook erg fan geworden van Starbucks geworden. Lekker na school bij Starbucks zitten met Samantha en lekker koffie drinken daar is toch wel 1 van m'n favoriete bezigheden geworden. Voor mensen die er vaker komen: Salted Caramel Mocha is een echte aanrader.

Deze week is het Thanksgiving naja eigenlijk is dat morgen al. S'ochtends hebben we een ontbijt met Eric's ouders en broer en daarna gaan we naar Heidi's familie en ik heb geen idee hoeveel mensen daar zullen zijn maar volgens mij een heleboel. Ik heb er zin in iniedergeval. Ik zal wel een nieuw blog schrijven na het weekend want er staan hele leuke dingen op het programma komende dagen. Maargoed dat voor de volgende keer ;)

Ik begin wel te merken dat ik aan het begin van m'n heimwee periode sta. Ik wil nog steeds hier blijven en ben er gelukkig nog lang niet klaar voor om naar huis te gaan maar ik begin mensen nu echt wel serieus te missen en de gezelligheid en uitstapjes enz. Je bent hier toch afhankelijk van andere mensen met auto's. Je kan niet zomaar een bus pakken of een trein en lekker in een stad gaan zwerven. Dus ik heb hier ook niet elke dag echt sociaal contact. En dat mis ik wel maargoed dat hoort erbij en dus wordt het over een paar weken gewoon door die zure appel heen bijten.

Ik wens iedereen in Nederland een fijne tijd toe nu de winter er langzaam aankomt. En een hele dikke kus vanuit Amerika. En nog een extra dikke kus voor mijn Oma die vandaag 70 is geworden. Gefeliciteerd Oma!

X

2,5 maand weg alweer en veel gebeurd de afgelopen tijd

Hallo iedereen,

Het is weer tijd voor een verhaal, het is ondertussen alweer 3 weken geleden dat ik voor het laatst wat van me heb laten horen. Ik ben ondertussen alweer ruim 2,5 maand weg ( 76 dagen om precies te zijn). Tijd vliegt!

Op school gaat het allemaal lekker z'n gangetje. Ik sta voor elk vak een A wat betekend dat ik voor elk vak ongeveer een 10 sta. Wie had dat ooit gedacht, Laura en allemaal 10'en. Ik niet iniedergeval. Maar school stelt hier niet bepaald veel voor. OVeral worden excuses voor gemaakt en uitstel door leraren is dan ook heel normaal. Soms frustreerd het me wel want ik zie zoveel mogelijkheden om het beter georganiseerd en efficienter te doen en om zoveel meer uit de studenten te halen. Ik ben erg blij dat ik het systeem in Nederland mocht hebben.

Ook buiten school begin ik steeds meer een 'leven' te krijgen. Op sociaal gebied gaat het steeds beter gelukkig! Soms door de weeks ga ik met Sam en Hannah naar een volleybal wedstrijd om vriendinnetjes aan te moedigen en om de week op vrijdag gaan we naar een Footballgame om onze school, de Panthers aan te moedigen. Helaas zijn die 2 seizoenen alweer afgelopen.

Alweer 2 weken geleden ben ik samen met Heidi, Levi en Paige naar the city hall van Tukwila geweest waar Eric een award kreeg voor het achtervolgen en arresteren van een zeer gevaarlijke crimineel. Het leuke was dat we daarna ook een tour door het politiebureau kregen en ik dus alles mocht zien, heb zelfs een foto gemaakt met dat bordje wat je altijd in films ziet. Onwijs leuk om het nu eens van binnen te zien hoe dat er nou allemaal aan toe gaat daar. ik ga waarschijnlijk binnekort met Eric mee tijdens zijn dienst om te zien wat hij nou allemaal doet, en nu denken veel mensen waarschijnlijk hoe is dat mogelijk? Het is hier soort van een mogelijkheid zodat mensen kunnen zien waar hun belastinggeld nou eigenlijk naar toe gaat. Althans daar komt het een beetje op neer.

Vorige week zaterdag ben ik naar één van de grootste Malls hier in de buurt geweest met Hannah en Sam. T blijft een typisch amerikaanse ervaring om daar rond te lopen. Het is onwijs groot en mensen beginnen ook gewoon gerust tegen je te praten. Mensen begonnen bijvoorbeeld te zeggen dat ze me tas zo leuk vonden terwijl ik ze helemaal niet kende. Leuk om dat compliment te krijgen maar als nederlandse ben ik het toch niet zo gewend dat er maar zomaar mensen tegen me te beginnen te praten. In winkels doen ze dat bijvoorbeeld ook heel erg. In plaats van het Nederlands : kan ik u ergens mee helpen? en dan ondertussen al doorhebben dat je daarna gewoon moet weglopen beginnen de mensen hier helemaal te vragen hoe het gaat en hoe je dag is en dat je er zo fantastisch uitziet. Een beetje overdreven allemaal maar hé amerikaanse cultuur dus daar moet ik maar gewoon aan wennen.

Afgelopen week heb ik ook weer behoorlijk wat Amerikaanse cultuur gesnoven. Afgelopen donderdag ben ik op fieldtrip geweest voor mijn acting class naar Seattle naar het 5th avenue theatre voor een voorstelling van 'The Addams Family'. Wat erg gezellig was en toch ook wel apart om een hele musical in het engels te horen. Al stoort het me niet meer en klinkt het al als 'normaal'. Het theater was ook prachtig, by far de mooiste waar ik ooit ben geweest. Uiteraard ook nog verdwaald geraakt in Seattle en door de halve stad moeten rennen om op tijd te komen wat door de hoogteverschillen een erg interessante ervaring was maar hé je moet alles geprobeerd hebben in je leven, dus rennen door Seattle kan ik ook weer van m'n lijstje afstrepen.

Toen we terugkwamen in Bonney Lake kon ik gelijk weer door naar de volgende fieldtrip en deze keer met 'The international Club' we gingen naar een echte Corn maze en een Haunted wood.

Met de groep begonnen we 'the haunted wood' te doen, eerst door het mais en daarna in een donker bos en dan opeens komen er mensen eruitspringen of ze staan op en die tegen je beginnen te praten en je gaan achtervolgen. Ik heb het dan niet over leuke mensen maar mensen die zo eng verkleed zijn dat je echt je longen uit je lijf begint te gillen. En zodra ze zien dat je bang bent dan gaan ze helemaal dichtbij je staan en dingen in je oor fluisteren als : 'you are my next target'. Ze mogen je niet aanraken maar ze mogen je net zolang bang maken als ze willen. ze lieten je ook bijvoorbeeld door een schoolbus lopen vol met rook en op het dak zitten dan mensen die daarop geluid maken en in de stoelen zitten dan allemaal mensen verstopt die dan opeens omhoog komen en beginnen te praten. Geloof me het einde van de bus duurde me iets te lang. Daarna besloten met een paar meiden en paar jongens om nog de cornmaze te gaan doen. waar je dus door een maisveld loopt en mensen daarin verstopt zijn om de 20 meter ongeveer en die komen dan eruit springen en beginnen je te achtervolgen en bang te maken. De raarste figuren kom je tegen, een vent met kettingzagen die ons 80 meter achtervolgde. Enge clowns, maar ook bevoorbeeld zwarte kamers waar je doorheen moet en je niks ziet en mensen met veren over je haren aaien. Zo eng allemaal. Maar gelukkig we hebben het overleefd en het was een hele gezellige avond en typisch amerikaans dus ben blij het meegemaakt te hebben.

afgelopen vrijdag naar de laatste footballgame geweest. Helaas was de sfeer op de tribune niet helemaal leuk en was het ijskoud dus zijn we maar weggegaan en bij mij thuis rondgehangen. Zaterdag weer even met m'n ouders geskyped wat erg gezellig was, Het is toch wel apart dat ik in het begin echt iets had van moet ik nou alweer met ze skypen en nu kijk ik er toch elke keer weer naar uit en vind ik het jammer als ik gedag moet zeggen.

afgelopen zondag was Paige haar doop en vierde we ook haar verjaardag, weer wat familie leden leren kennen en ik moet zeggen het is fijn om hier ook een familie te hebben waar ik het goed mee kan vinden. S'middags hebben we toen nog Pumpkins gecarved. Eerst de onderkant eruit snijden dan de hele inhoud eruit halen en dan maar gewoon wat in die pompoen hakken. Uiteindelijk heb ik een pompoen gemaakt met het woord Dutchie omdat ik nou eenmaal een nederlandse blijf en veel mensen me hier zo noemen.

Ik geloof dat ik weer een veels te lang verhaal heb getyped maar er is ook zoveel om te vertellen. Ik hoor vaak de vraag: vertel is iets geks wat je hebt meegemaakt' en afgelopen week heb ik weer iets meegemaakt. Ik was in Seattle en ik wou oversteken omdat er gewoon geen auto's waren en op dat moment trokken Josh en Hayden me weer terug op de stoep omdat ik op het punt stond een misdaad te plegen. Dus ik zei voor de grap :'alsof je hier een boete voor krijgt' en ze waren helemaal verontwaardigd dat ik wou G-walken (zomaar straat oversteken) daar staat hier namelijk een boete van 250 dollar op en is uit den boze als je het ook maar probeert. Ergens natuurlijk wel een goede regel maar toch, rare mensen die amerikanen.

Dit was het weer voor deze keer. Ik ga proberen het wat regelmatiger te doen. Ik hoop dat alles in Nederland nog steeds goed gaat!

Dikke kus vanuit Amerika

Spiritweek en Homecoming

Haai iedereen,

Na mijn dip van vorige week ben ik deze week helemaal opgeleeft. Alle berichtjes die ik van iedereen heb gekregen hebben mij heel goed gedaan dus ik wil iedereen daarvoor bedanken.

Maandag startte spiritweek en de eerste dag was dus olympicsday. Ongeveer de helft van de school liep dus ook serieus in sportkleren rond de hele dag. Eigenlijk is dat niet eens zo'n heel vreemd gezicht omdat ongeveer 80% elke dag in hun yogapants en sportkleren op school lopen. Een beetje leuk aankleden zit er vaak niet bij.

's middags heb ik toen besloten om samen met Sam (samantha) en Hannah op school te blijven voor 'the hallway decoration contest'. Alle jaargangen hebben hun eigen gang en die moesten we decoreren in het thema van deze spiritweek. Het thema was Greek en wij als seniors hadden de 'god' Zeus.Uiteindelijk hebben we dus de hele gang blauw gemaakt met bergen en donderslagen en we hadden een 'nepzeus' en ramen in griekse stijl gedecoreerd. Het zag er behoorlijk goed uit. Gelukkig ook veel lol gehad met alle mensen die meehielpen.

De tweede dag was college day. Elke highschool/ universiteit heeft een mascotte. Heidi en Eric zaten op University of Washington dus had ik een trui van de UW aan met hun mascotte een Huskie

Dag 3 was heroday en mijn persoonlijke favoriet. Ik had mezelf verkleed als Catwoman en heel de school had caps om en superman tshirts aan en het was een hele leuke dag.

dag 4 was Toga day en die heb ik maar geskipt. Ik vertik het namelijk om met een laken om te gaan lopen een hele dag. Het leuke aan die dag was dat ik International club had. ik heb me bij die club aangesloten omdat ik een exchange student ben en omdat het een geweldige kans is om mensen te leren kennen. Uiteindelijk ben ik nu de Vice President van de Club geworden en moet ik elke week samen met de President van de club het programma voor de meetings maken. Ik kijk er erg naar uit om deze taak te gaan vervullen.

dag 5 was panther pride color wars. Elke jaargang had een kleur freshmen waren wit sophomore waren grey/silver de juniors teal blauw en de seniors zwart. al deze kleuren zijn onze schoolkleuren en iedereen draagt dat ook met trots. De lesuren waren deze dag ook wat korter omdat we een assembly hadden. Elke jaargang zit dan ook weer bij elkaar en de schoolspirit is ook behoorlijk te merken. Na een uurtje is je stem compleet weg van het gillen. Tijdens een assembly worden er een paar spelletjes gedaan. Alle sportteams worden aan je voorgesteld. De cheerleaders doen hun kunstjes. Het dans team doen hun ding en dan mag je alweer gaan. Na de assembly gingen Sam en ik bij mij thuis even chillen. Gezellig filmpje kijken en wat eten en ons klaarmaken voor De homecoming footballgame.

De game was weer erg gezellig omdat eigenlijk je hele school en al je vrienden daar zijn. Ik moet eerlijk zeggen heb ook niet heel veel gezien van de wedstrijd ondanks dat ik vooraan stond omdat het gewoon te gezellig was. Iedereen staat gewoon te dansen op de stadium banken en aan te moedigen en te kletsen. 1 gekkehuis. Het hooligan vak van Feyenoord is er niks bij haha. Tijdens de rust is ook de Homecoming Royalty gekozen en t is 1 van mijn vriendinnen geworden, dus was ook erg leuk om mee te maken.

Zaterdag rustig ochtendje gehad. 's ochtends gezellig met mijn ouders geskyped. Vorige week heb ik een shout out naar mijn moeder gedaan. Deze week gaat ie naar mijn vader. Pap, je doet het fantastisch, lekker door blijven bikkelen en ik verwacht je in Juni springlevend op schiphol te zien. We hebben een deal tenslotte ;)! Het was erg fijn om weer met hun gekletst te hebben daarna nog even met Suus en Jan rico geskyped. Helaas slechte verbinding maar het was fijn om weer wat te horen uit schoonhoven.

Na mijn hele skype ritueel mezelf klaargemaakt om naar Sam te gaan. Daar aangekomen gelijk weer door naar Hannah en later door naar Haley waar we onszelf mooi gingen maken voor The Homecoming Dance. Dat betekend dus lekker tutten, muziekje op, veel lachen, haren krullen en uiteindelijk jurk aantrekken en natuurlijk het foto ritueel. Dat is een behoorlijk big deal hier met zulke gelegenheden moet je minstens een half uur uit trekken om foto's te maken.

Uiteindelijk met Haley en Sam de auto ingestapt om te gaan dineren. Want dat hoort erbij. T is een beetje zielig maar uiteindelijk zijn we bij de Mcdonalds beland. Wat ons natuurlijk behoorlijk wat rare gezichten van het personeel opleverde. Daarna door gegaan naar school en wachten tot we naar binnen mochten. Zodra de deuren opengingen moesten we eerst door de halve school lopen voor we naar de zaal mochten en het grappige is dat elk meisje rechtstreeks naar de kapstok loopt, haar schoenen in een zak stopt en de zak aan de kapstokmevrouw geeft. Er waren misschien 10 meisjes uit de 700 gasten die dat niet deden. Heel de avond lekker gedanst daarna door gegaan naar Haley waar we nog even Saterday Night Live hebben gekeken. Toen Samantha's zusje opgehaald en heb ik een nachtje bij sam geslapen.

Ik moet zeggen deze week heeft me heel veel goed gedaan en begin nu echt een sociaal leven te krijgen. Donderdag ben ik alweer 2 maandjes weg. Tijd vliegt! maargoed so far so good. Ik heb het nog steeds naar m'n zin. M'n gastgezin is geweldig en ik voel me helemaal thuis in dit huis.

Ik heb ook eindelijk mijn keus gemaakt in de studie die ik wil gaan doen. Althans over deze studie heb ik eindelijk het 100% gevoel dat ik het leuk vind. de studie heet European Studies en dat houdt in dat je in die studie leert over cultuur,politiek, geschiedenis, recht en economie in een internationaal perspectief. Ik ben in iedergeval erg enthousiast en misschien leidt het zelfs wel tot een baan in Brussel bij de Europese Unie, Wie weet.. Ik moet er nog wel goed overnadenken maar ik heb er een goed gevoel over in ieder geval.

Ik wil ook even alle mensen bedanken die mijn ouders zo goed helpen nu. Het betekend heel veel voor mij en voor hun en ook dankzij jullie kan ik hier mijn droom nu leven.

Tijd om naar bed te gaan nu, er staat weer een schoolweek gepland.

Dikke kus vanuit Bonney Lake

Goede tijden, Slechte tijden

hallo iedereen,

Elke keer als ik een blog schrijf probeer ik de positiviteit erin te houden. Vandaag had ik helaas een moeilijke en zware dag en ik wil dat ook graag met jullie delen.

Ik merk nu dat ik mezelf hier heel erg tegenkom. Dat ik nu uit m'n comfort zone moet komen en moet bikkelen om vrienden te krijgen, om betrokken te raken met dingen en dat ik m'n trots moet laten zakken en me open moet stellen voor mensen en dingen die ik normaal zou ontwijken.

Ik heb hier veel tijd om te denken en ik denk ook veel na over m'n leven, over de toekomst en het verleden. met alle fouten die ik heb gemaakt. Ik zie dit jaar echt als een kans om mezelf te leren kennen en om sterkter te worden op weg naar volwassenheid. In dat proces moet je jezelf gewoon tegenkomen en dat gebeurd dus ook behoorlijk. Maar ik geloof dat in de moeilijke periodes waarin je moet vechten voor je geluk en de dingen waarin je gelooft je alleen maar sterker wordt. Ik zie dat bijvoorbeeld nu in m'n moeder, in deze tijd hoe ze elke dag trouw me vader bezoekt en er voor hem is en het gezin draaiende houdt. Ik heb altijd gehoopt en gelooft dat ze sterk was maar ik zie nu pas hoe sterk ze echt is en ik ben zo ongelofelijk trots op haar.

Je droom leven is niet altijd even makkelijk en leuk. Dat merk ik nu wel. Ik heb heel wat dingen onderschat en elke dag is een strijd met mezelf. Soms is er de eenzaamheid, Soms het gemis en vaak de angst en onzekerheid.

Ik heb me eigenlijk al mijn hele leven anders gevoelt. Soms op een positieve manier en soms op een negatieve manier. Nu moesten we van de week een essay schrijven over waar je in gelooft, en dan heb ik het niet over religie maar over normen en waarden en levens lessen. Ik wil graag het laatste gedeelte van mijn essay met jullie delen.

I believe in being different but also the same. We are all unique and we are all different yet we all have something and in that way we are all the same. Now I’m here in The United States of America. I am 16113 miles away from home and I’m feeling different again. A different language, a different culture and different people. I am different but deep in my heart I know I am just the same. I am also a human being with feelings, with hurt, with happiness and with fear. I believe in being different but also in the same.

Ik weet dat heel dit verhaal behoorlijk depressief klinkt. En het is echt niet zo erg als het lijkt. Ik geniet hier nog steeds volop maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet af en toe verlang naar een knuffel van me vrienden en familie en weer even terug te keren in mijn comfort zone.

Morgen begint Spiritweek en we beginnen met dag 1 Olympics day en ik ga verkleed als een 'Dutch fan' dus ik ga m'n oranje shirt met trots dragen want tenslotte

' If you ain't Dutch, you ain't much'

Hele dikke kus vanuit Amerika

Bijna 6 weekjes verder

hallo iedereen,

Alweer paar weekjes geleden dat ik wat geupdate heb. Het gaat hier allemaal nog steeds goed. Ik had de laatste weken een klein dipje, was erg moe, ik kwam boos en chagerijnig van school en ik begon mensen toch te missen. Gelukkig gaat het nu beter. Ik heb wat meer vrienden gekregen op school en begin nu echt met paar meiden een goede band te krijgen en er wordt weer veel gelachen op school.Natuurlijk mis ik m'n familie en vrienden maar ik ben hier echt op m'n plek op dit moment. Ik begin toch al wel te merken dat ik meer zelfvertrouwen krijg in mijn eigen kunnen en dat ik mezelf ook beter leer kennen.

Vorige week vrijdag (14 september) zijn we met het gezin naar de Puyallup fair geweest. Dat is zeg maar 'De Fair' van de state. Mensen van overal komen daarnaar toe. Het duurt 3 weken lang en is echt supergroot. We hebben daar 4 uur lang rondgelopen en niet eens alles gezien. Op zo'n fair kun je van alles doen. Je hebt van allerlei soorten kraampjes van boeken tot jacuzzie's tot tractors maar ook hele stallen vol met koeien, varkens,paarden, konijnen en cavia's. Je kan van alles bekijken en zien. Daarnaast zijn er ook nog allerlei attracties en eetkraampjes. Heb daar ook mijn eerste gecarmaliseerde appel op, Dat is een appel met een dikke karamel laag en daarop Reeves( m&m's met peanutbutter vulling). Het was een hele leuke ervaring en heb er een goede tijd gehad.

Op school gaat het verder ook wel goed. Ik merk wel dat t gemiddelde niveau niet bepaald hoog is aangezien er bijvoorbeelbeeld deze vragen zijn gesteld : 'Zijn er auto's in Nederland?' 'Waar ligt Hong Kong?' en 'Is Afro Amerikaan een taal?' Er gaat geen dag voorbij dat ik niet een wenkbrauw optrek en me afvraag waar het heengaat met de jeugd van tegenwoordig. Voor de rest zijn al m'n lessen best leuk en zijn er veel discussies over de verschillen. Sommige dingen qua cultuur verschillen frustreren me soms wel omdat Amerikanen gewoon heel egocentrisch zijn en dat ook gewoon zeggen over hunzelf en ik heb soms wel het gevoel van hé er is meer dan alleen Amerika maargoed die frustratie levert soms goede discussies op en ze zijn blij dat ik mezelf iniedergeval goed durf te uiten.

Verder heb ik nu dus ook elke dag aerobics en dat is dus best een behoorlijke work out. Er wordt van ons behoorlijk wat verwacht en we doen elke dag warming up en daarna push ups, sit ups en abs. Echt van alles. Ik merk na 1,5 week dat ik al wel leniger begin te worden en dat t echt goed voor me is dus ben er erg blij mee.

Donderdag zit ik alweer 6 weken in Amerika. Tijd vliegt voorbij. Ik merk dat me engels al beter wordt. Nog steeds kan ik me niet altijd even goed duidelijk maken en maak ik foutjes maar ik merk dat ik al wel met sprongen vooruit ga. Ik denk nog steeds in het Nederlands maar merk wel dat het soms toch wel af en toe een engelse gedachte voorbij vliegt. Ik zie het als een vooruitgang.Volgende week gaat een leuke week worden want dan is het Spiritweek en dan ga je elke dag verkleed naar school. Dit jaar zijn de thema's :

maandag : Olympics day; dinsdag : College day ; woensdag : Hero day; donderdag : Toga day; Friday : Panther pride (color wars)

en dan vrijdagavond de Homecoming game en zaterdag avond Homecoming dance. Ik ga gewoon met vrienden dus geen date en t beloofd een leuke week te gaan worden.Ik kijk er in iedergeval naar uit.

Ik zal binnekort weer een update geven. Ik hoop dat alles allemaal goed gaat in Nederland en vindt t nog steeds heel leuk dat iedereen mijn blog leest.

Dikke kus vanuit Amerika

mini update

Even een korte update.

T gaat goed hier al merk ik aan mezelf dat ik elke dag uitgeput ben. Ik ga moe slapen en ik word moe wakker. Ik denk dat het te maken heeft met alle omstandigheden en dat ik de impact ervan nu echt begin te merken. Ook alle nieuwe dingen op school vreten een hoop energie.

Ik vind school onwijs leuk alleen t is heel moeilijk om vrienden te maken. Als ze horen dat je van 'the Netherlands' bent vinden ze dat allemaal cool enz. maar ze tonen verder niet bijzonder veel intresse. Iedereen heeft al z'n eigen kliekje en dat is behoorlijk lastig om erbij te komen. Qua jongens valt het hier ook vies tegen. Geeneen waarvan me hart sneller gaat kloppen. Dus pap je hebt geluk, ik kom naar huis over 9 maanden! Wat trouwens ook best grappig is is dat de jongens hier niet eens tegen me durven te praten. In class zit ik steeds naast een paar jongens en als ik tegen ze praat dan gaan ze helemaal ongemakkelijk doen enz. Volgens Heidi en wat meiden van school komt het doordat ze nogal impressed van me zijn. Wat niet bepaald gemakkelijk is want over 3 weken is homecoming en ik heb nog geen date..

De classes die ik heb zijn wel interessant althans beginning acting is gewoon fun en beetje zitten en een formulier invullen over observaties. Daarna Social Media wat echt heel interessant is. T ging van de week bijvoorbeeld over wat de rol van de media was met 9/11. Aerobics slaat tot nu toe nog nergens op. En Contemporary world history is echt fantastisch! Heerlijk discussieren over de politiek enz. Toevallig ook mijn eerste test gehad, en nogwel de american citizentest die alle imigranten moeten maken. Ik kan met trots zeggen dat ik hem nog niet gehaald heb maar dat ik wel 50 van de 100 vragen goed had en dat dat zelfs een betere uitslag is dan de meeste amerikanen uit mijn klas. Spanish is echt dramatisch, We praten vanaf dag 1 spaans en ook echt geen woord engels. Ze zegt 100x hetzelfde woord en dan moeten we haar napraten en t snappen. Ik weet niet eens hoe t gespeld word en ze verwacht dat ik t onthoud, dat gaat dus niet goedkomen heb ik zo'n vermoeden. English is also een van m'n zwaarste vakken en moet me erg focussen op wat ze precies bedoelen. ik had al moeite met personificatie, methafoor en al die dingen in Dutch laat staatstaan in engels.

Voor de rest heb ik nu ook elke woensdag advisory class en dat heb ik met alle exchange students. Ik moet eerlijk zeggen T is een heel apart gevoel om aan 1 tafel te zitten met een Chinees, Mexicaan, 2 zuid koreaanse en een Franse jongen die allemaal dezelfde droom en goal hebben.

afgelopen zondag ook voor t eerst naar de jeugdclub van de kerk geweest althans het was een grote opening. Heb kennis gemaakt met een hoop mensen en zelfs een vriendin gemaakt Bailey. Ik ben van plan om elke zondagavond nu daar na toe te gaan en Youthgroup te gaan volgen.

Ik heb er ook nog over nagedacht om Cross Country te gaan doen en t idee was heel aantrekkelijk en aangezien er ook een paar mensen zijn met wie ik op de game al kennis mee had gemaakt dat ook doen. Maar ik heb op dit moment niet het gevoel dat ik daarvoor genoeg energie heb dus ik skip het maar en ga in de lente atletiek volgen waar ik heel erg naar uitkijk. Eindelijk weer is lekker rennen voor de competitie

dus kort samengevat. Het gaat allemaal goed maar ben heel moe en dingen kosten me veel energie en soms veroorzaakt dat dat ik dingen toch wat emotioneler opvat dan gewoonlijk.

Dikke kus vanuit Amerika

Eerste dagen op Bonney Lake High School

Er is weer een week voorbij gegaan waarin ik weer veel heb gezien, veel heb meegemaakt en veel emoties heb gevoeld.

Afgelopen woensdag was het dan zover.. Mijn High School avontuur ging echt beginnen. Gelukkig had ik een late start en hoefde ik pas om 11.49 jawel de gele schoolbus te hebben. Kon helaas niet uitslapen omdat ik een skype date met m'n ouders had waarin we voor m'n vader een soort dienst hadden. Het was erg fijn om ook m'n opa en oma's te zien en t voelde even alsof ik echt thuis en erbij was. Ik had het op t moment zelf wel heel moeilijk omdat ik me op dat moment heel alleen voelde en machteloos aan de andere kant van de wereld.

Zodra dat klaar was heb ik gelijk de knop weer omgezet en was ik weer helemaal in Amerika. Mijn eerste schooldag stond gepland en ik was ontzettend nerveus en excited. De bushalte is letterlijk bij de brievenbus, wat echt ideaal is. En dan komt dat moment dat je die gele bus de hoek om ziet komen en ik dacht echt van oh my god waar ben ik beland en waarom wou ik dit ook alweer?! T is zo onrealistisch. sinds ik klein was dacht ik altijd al van wauw ik wil echt een keer meemaken hoe dat is en op het moment dat ik die bus instapte ik dacht serieus dat ik in een film zat ofzo maar nee ik beleefde het echt.

Na 10 minuten rijden aangekomen bij de school. Ik had de school van te voren al gezien en t is echt groot! Er zitten ruim 1200 leerlingen op m'n school. Toen ik de bus uitstapte had ik geen idee wat ik moest doen en ik moet eerlijk zeggen ik had zweethandjes en trillende knieën. Na wat heen en weer geloop en wat gevraag uiteindelijk bij de vrouw uitgekomen waar ik moest zijn. Mrs. Fernandez de vrouw van mijn advisory class. Ik heb toen gelijk kennisgemaakt met 3 andere exchange student. 2 Meisjes van Zuid Korea en 1 Franse jongen. Toen naar de gym gegaan ewaar alle seniors een toespraak kregen. Daarna door gegaan naar Advisory class waar we nog eens fijn een powerpoint kregen over alle regels van de school.. En dat zijn er belachelijk veel. Een paar van die regels zijn bijvoorbeeld als je 1x te laat komt worden je ouders al gebeld en heb je een lunch detention en met 4x te laat is er een 10daagse schorsing.In kleding zijn er ook veel regels, Schouders moeten bedekt zijn. Hoge hakken liever niet dragen voor het geval je van de trap zou vallen en iemand zou bezeren. Na dat allemaal aangehoord te hebben mochten we eigenlijk al naar huis wat me echt verbaasde want ik had nog geen leraar ontmoet.

Volgende ochtend was t natuurlijk helemaal een drama. Ten eerste moest ik een bus hebben om 6.49 wat natuurlijk onwijs veel gehaast kostte. ik had geen idee wat ik mee moest nemen of wat ik nou echt moest verwachten en wat voor kinderen er in mijn klas zouden zitten. Aangekomen op school naar m'n eerste klas gegaan en nadat de bel was gegaan was t tijd voor de pledge of allegiance. Iedereen staat dan op, hand op het hart met je gezicht naar de Amerikaanse vlag en dan zeg je : 'I pledge allegiance to the flag of the United States of America and to the Republic for which it stands, one nation under God, indivisible,with liberty and justice for all.' Dit doen ze elke morgen trouw. Voor de rest heeft iedereen echt een hard time om mijn naam uit te spreken. Ik vertik het alleen om ze er op de amerikaanse manier mee weg te laten komen. Mijn naam is namelijk Laura en niet Lora. Voor de rest zitten er echt hele aparte mensen op die school. Je ziet een hele grote groep die er gewoon echt niks om geeft hoe ze eruit zien. Maar ook groepen die er echt punk uitzien. Ik zit ook bijvoorbeeld in een klas met een meisje die al een 2jarig zoontje heeft, heel bizar allemaal. Voor de rest vind ik m'n klassen onwijs leuk. Vooral m'n social media en m'n contemporary world history class hebben mijn intresse en ik denk dat er hele interessante discussies gaan ontstaan over bepaalde onderwerpen.

Afgelopen vrijdag was het mijn 2e lesdag en also de dag van de eerste footballgame. Iedereen was excited en droeg wit en natuurlijk droegen alle football players hun tshirt die dag. Een meisje in m'n acting klas vroeg of ik ook ging en ik had mezelf eerst voorgenomen om niet te gaan want ik ken tenslotte nog niemand en wat moet ik daar in vredesnaam doen. Gelukkig heeft ze me omgepraat en heb ik uiteindelijk toch besloten om mee te gaan. Die dag praatte er ook meer mensen met me waar ik wel blij mee was. T is misschien vreemd om voor te stellen maar ik ben hier best verlegen en weet niet zo goed wat ik moet doen of hoe ik moet reageren. Alle lessen waren deze dag ook korter omdat er aan t eind van de dag jawel een assembly was. Het was een peprally waar elke leerling aanwezig moet zijn. De schoolspirit is echt FANTASTISCH. Zelfs de leraren dragen shirts met Bonney Lake Panthers (school mascotte). Aangekomen in de gym was er een tribune voor de seniors en een tribune voor de freshman(9th grade) sophomore(10th grade) en juniors (11th grade). Het begon met het zingen van het Volkslied, uiteraard met het hand op het hart en gezicht naar de vlag. Daarna was er een act van het drillteam en deden de cheerleaders wat trucjes. Voor de rest was er onwijze schoolspirit en vooral yearspirit. Als senior moest je bijvoorbeeld steeds schreeuwen : Senior power en dan klappen. en de juniors deden hetzelfde en ga zo maar door. Dat leverde een onwijs kabaal op 1200 leerlingen die lopen te gillen. DAarna naar huis gegaan en mezelf klaargemaakt voor The game, ik moet toegeven ik had aan t eind van de avond zelfs van die oorlogstrepen op m'n wangen.

The game was tussen Bonney Lake en Sumner wat zeg maar echt rivalen zijn. Ik had m'n panther shirt aan en was helemaal klaar. Toen met Sierra meegereden naar Sumner en daar een heleboel mensen ontmoet. Heb daar onwijs de schoolspirit meegemaakt en zelfs meegegild. PANTHER POWER yeaah. Ik kan bijna niet uitleggen hoe t voelt om op t veld te staan met je school en om iedereen t zelfde horen te gillen en proberen om de andere tribune te overbluffen. uiteindelijk gewonnen met 21-28 yeah. We kregen de trofee uitgedeeld en iedereen rende het veld op. En ik overdrijf niet dat echt heel t veld vol stond met studenten gekleed in t wit. T was een fantastische ervaring en ookal snap ik t spel nog niet helemaal, de sfeer is fantastisch zelfs nog beter dan bij Jodan Boys en dat zegt natuurlijk al heel veel..

Ik geniet hier echt volop. Heb gelukkig nog geen heimwee en tja t is toch al wel bijna een feit dat ik aanstaande donderdag al een maand weg ben. Tijd vliegt! Ik wil iedereen bedanken die allemaal meeleven en berichtjes sturen, ik vind t onwijs leuk om berichtjes te krijgen en ook om te horen hoe t daar in Nederland gaat.

Veel Liefs en een dikke kus vanuit t verre Amerika

Camping trip, dagelijkse dingen, Seattle en Labor day

T is tijdje geleden dat ik wat van mezelf heb laten horen. T gaat goed met me althans naar alle omstandigheden. ik geniet hier volop en elke dag beleef ik weer verbazingwekkende dingen.. Crazy people die amerikanen.

We zijn anderhalve week geleden op campingtrip gegaan, met trailer en al. Reis duurde gelukkig maar 3 uurtjes en toen we daar aankwamen wist ik niet wat ik zag, amerikaanser dan dat kon je bijna niet krijgen. een campingplek (met 5 andere gezinnen) aan een rivier, in een bos en mensen hadden serieus koelkasten meegenomen en hele tafels vol met eten neergezet, verwarmingsketels voor in de tent (slim maar toch).

De eerste dag hebben we beetje aan t zwembad gehangen en s'avonds bij t kampvuur gezeten. Ik heb die avond ook m'n eerste s'more gehad. Dat is zeg maar een crackertje met blokjes chocola en dan met een verwarmde marshmallow en dan bovenop weer een crackertje, ik moet toegeven was erg lekker. Voor de rest beetje spelletjes gedaan rond t kampvuur was gewoon erg gezellig.

De tweede dag hebben we in de ochtend vooral bij t zwembad gehangen en s'middags gingen we met de tubbings op de rivier. Tubbings zijn zeg maar die ronde opblaasbare banden en we gingen dus gewoon lekker dobberen op de rivier af en toe een stroomversnelling erin en voor de rest lekker zonnebaden.

De dag erna was het 'mannendag' en gingen de mannen weg en moesten wij voor alles zorgen nou prima niet heel veel gedaan.
en de laatste dag dat we er waren was t eindelijk 'vrouwendag' dat betekende optutten en gezellig naar t duitse dorpje leavenworth.. ja je leest het goed duitse.. t was natuurlijk 1 grote giller want overal waar je keek was t gewoon duits met zwitserse en oostenrijkse aspecten. Hele leuke dag gehad met alle vrouwen, lekker bij starbucks gezeten, italiaans geluncht en lekker gesnuffeld in de winkels.
Toen we terugkwamen had ik toch wel even m'n eerste heimwee momentje. Ik miste heel erg m'n vrienden en familie en ik had het er echt even moeilijk mee omdat ik echt besefte dat dit voor heel lang is. Eerst besefte ik het niet zo en dacht ik oh 10 maandjes zo voorbij maar t is echt een hele lange tijd.

eenmaal weer terug in t oude vertrouwde Bonney Lake begon t normale leven weer en de volgende dag waren we ook alweer vroeg paraat op de Bonney Lake High School (BLHS).
ik heb mn klassen gekozen en ben daar eigenlijk heel erg gelukkig mee :

mijn school begint elke dag om 7.25 wat echt belachelijk is maar goed mijn rooster is :

7.25 - 8.25 Beginning Acting
8.30 - 9.30 Sociology of Media
9.35 - 10:35 Aerobics
10:40 - 11:40 Contemporary world history
11:40 - 12:10 lunch
12:15 - 1: 15 Spanish
1:20 - 2: 20 Engels

En zo ziet mijn dag er een beetje uit. Ik ben erg blij met m'n klassen en eigenlijk alle vakken stonden op mijn lijstje van wat ik wilde.

Dinsdag 28 augustus niet heel veel bijzonders gedaan.
Woensdag 29 augustus ook niet echt

en Donderdag zouden we naar Seattle gaan. We waren ons s'ochtends aan t voorbereiden toen mijn hostmom werd gebeld door mijn CR dat ik met spoed mijn ouders moest bellen.
Voor degene die dichtbij mij staan die weten wat er aan de hand is en we hebben ook gezamelijk besloten dat ik voorlopig gewoon hier blijf en dat we gaan zien hoe t verder verloopt.
De schok was iniedergeval erg groot maar we zijn toch naar Seattle gegaan en hebben onwijs veel leuke dingen gezien.

T begon met een tour door t industrieterein richting de stadions. daarna naar de waterfront waar een prachtig uitzicht over een deel van t meer is. Toen zijn we naar pike place market gegaan, geprobeerd het vis gooien te zien.. helaas moest ik t doen met een sausbusje dat werd gegooit. Bummer. Uiteraard naar de Gum wall geweest, wat is dat verschrikkelijk vies maar ook onwijs grappig om te zien. Toen door naar de first Starbucks. toen geluncht in the old spaghetti factory, de Skyline gezien vanuit Kerry Park. een tochtje gedaan door de wijk Fremont. The troll gezien en nog naar een sluis geweest ofzo. Toen uiteindelijk naar Dicks geweest en daar wat gegeten.

Vrijdag naar t ziekehuis geweest voor controle, dat was ook weer hele belevenis. uiteindelijk gewoon met de dokter gesproken, een dieetist en een sociale werkster. Voor mij gevoel was alleen de dokter al genoeg maar met nieuwe patienten gaat t nou eenmaal zo dat je iedereen moet ontmoeten. Gelukkig waren al m'n waarden redelijk goed, was ik nog niet aangekomen (gelukkig) en zag t er allemaal goed uit. Waarschijnlijk moet ik nog 1 keer terugkomen gewoon om te kijken hoe t gaat.

Zaterdags geskyped met m'n ouders, broertjes, opa en oma en nog meer mensen die zomaar in t beeld kwamen lopen. Erg gezellig en leuk om iedereen te zien en te spreken.
Daarna zijn we gaan winkelen omdat ik niet heel veel kleren en dingen mee kon nemen.

zaterdags heb ik ook voor t eerst kennis gemaakt met m'n buurjongen Alex. hij is 16 en loopt al 2 weken lang te kijken wie ik nou ben maar hij heeft het lef niet om naar me toe te komen, ik ben ook zo eng. hij is erg aardig, ookal durfde die nog steeds niet veel tegen me zeggen. Maar hij had al tegen zn moeder gezegt dat hij die 'nieuwe' wel even een lift naar school zou geven. Ben erg benieuwd of die dat wel durft uiteindelijk haha.

Gisterochtend mijn eerste Church ervaring. Je kan deze kerk ongeveer vergelijken met een praise dienst. Was ruim 25 minuten liedjes zingen en dan 35 minuten preek. WAs erg grappig om te zien dat mensen ook echt hun starbucks mee de kerk in nemen..

Daarna was er een Labor day party in lake tapps. waar een water slide baan was, een soort springkussen met water. en iedereen had een eigen carnaval game meegenomen. toen 2 uur lang spelletjes gespeelt. Er waren 2 spelletjes dat de kinderen pijlen kon gooien op de foto's van hun vaders. Een pie eating contest en als echte taartliefhebber kon ik dat natuurlijk niet aan m'n neus voorbij laten gaan. Helaas moest ik teveel lachen om te winnen.. bummer! Je kon also je haar laten verven met soort kleurhaarlak en ons fantastische spel Popalooza waar je met dartpijltjes balonnen kapot moest proberen te maken. Helaas zijn we 2e geworden met leukste spel maar toch erg leuk om meegemaakt te hebben.
In de avond nog lekker rond kampvuur gezeten terwijl de kinderen buiten op groot scherm een film keken en voor de rest gezellig gepraat en gelachen.

Veel mensen vragen me wat is nou t vreemste wat je tot nu toe hebt meegemaakt en dat is by far het moment toen we in de auto zaten en Eric (hostfather) vertelde dat hij nog even moest pinnen dus ik dacht oke naja die parkeert de auto gewoon en loopt naar een ATM (pinautomaat) maar nee hoor er bestaat dus serieus een ATM drive tru. zodat je vanuit je auto kunt pinnen. Ik heb geloof ik 2 minuten met m'n mond open gezeten want ik vind t nog steeds verschrikkelijk lui dat je nieteens je auto uitgaat om geld te halen.

voor de rest zijn amerikanen onwijs aardig. Sommige proberen me een beetje te beledigen en grapjes met me uit te halen om me zo beter leren kennen, andere zijn heel aardig en geinteresseerd. Amerikanen zijn een apart volkje maar ze zijn wel cool.

Nou dit verhaal is ook wel weer lang genoeg. Woensdag begint school, vind t onwijs spannend en eng maargoed eerste dag is maar 2 uurtjes dus dat moet te overleven zijn.

een paar mensen hadden ook al gevraagd waarop ze me nou konden bereiken en waar ik nou woonde

mijn amerikaanse nummer en waar ik op bereikbaar ben is (+1) 2532329251
en m'n adres is 12507 201st AVE CT E
Bonney Lake
WA 98391

Ik laat snel weer wat van me horen!
Kusje

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active